Asset Publisher
Historia
Historia Nadleśnictwa:
W ramach reorganizacji w Lasach Państwowych, z dniem 1.10.1972 r. połączono trzy dotychczasowe nadleśnictwa: Toszek, Pławniowice i Rachowice, tworząc Nadleśnictwo Rudziniec. Byłe nadleśnictwa zostały utworzone w roku 1945 na podstawie dekretu PKWN z roku 1944. W skład byłych nadleśnictw weszły upaństwowione lasy wielkich własności ziemskich oraz w niewielkiej części dawne lasy państwowe.
Obecny zasięg terytorialny działania Nadleśnictwa Rudziniec z jednym obrębem leśnym został uregulowany w Zarządzeniu nr 77 DGLP z dnia 29.12.2014 r.
Historyczna gospodarka leśna:
Brak jest danych odnośnie przeszłej gospodarki leśnej przed rokiem 1945. Analiza istniejących drzewostanów, pozwala jednak wyciągnąć określone wnioski. Postępowanie hodowlane było w dużym stopniu podporządkowane osiągnięciu jak najwyższej renty gruntowej, co spowodowało hodowlę głównie drzewostanów świerkowych, przy małej trosce o takie gatunki jak: dąb, buk, modrzew, których udział stopniowo malał lub zanikał, nawet na żyznych siedliskach lasowych. Użytkowanie rębne prowadzone było głównie zrębami zupełnymi i to często nawet na znacznych powierzchniach, o czym świadczą istniejące dzisiaj jednowiekowe monokultury występujące. Według danych zawartych w 20-lenim operacie urządzeniowym byłego Nadleśnictwa Rachowice, sporządzonego w 1930 r., wynika że wskaźnik użytkowania z i ha powierzchni zalesionej wynosił 4,6 m3, rozmiar użytkowania przewidywał 74 ha zrębów zupełnych rocznie.
Procentowy udział gatunków wynosił wtedy:
- sosna 74 %,
- świerk 22 %,
- liściaste ok. 4 %.
Wiek rębności dla sosny 80 lat, a dla świerka 60 lat. Zakładane uprawy w tym okresie były zawsze grodzone w celu ich zabezpieczenia przed szkodami od zwierzyny płowej.
Po roku 1945 w zagospodarowaniu lasu stosowano zasadniczo sposób zrębowy (rębnia Ia i Ib), a prowadzona w latach 1948-51 rębnia gniazdowa i skupiona na siedliskach boru mieszanego i lasu mieszanego nie sprawdziła się (szkody od wiatrów). Odnowienia prowadzono głównie sadzeniem przy zastosowaniu sosny i świerka, a na siedliskach żyźniejszych dodatkowo gatunki liściaste.
Z klęsk żywiołowych, jakie w przeszłości nawiedziły lasy rudzinieckie można odnotować, huragan z roku 1801, kiedy uległo zniszczeniu 800 ha lasu. W roku 1928 wiatr zniszczył 400 ha drzewostanu świerkowego. W 1946 roku pożar strawił las na powierzchni 350 ha. Od tego czasu lasy zaczął atakować kornik drukarz. W latach 1953/54 i 1960/61 na powierzchni ok. 700 ha pojawiła się gradacja osnuji gwiaździstej, którą zwalczano przy pomocy opylaczy naziemnych oraz z samolotów.
W roku 1992 największy pożar w Europie objął swym zasięgiem 2 154 ha rudzinieckich lasów. Dużym sukcesem jest dla nas fakt, że mimo wielu trudności, już 3 lata po tej klęsce zakończyliśmy uproduktywnianie pożarzyska zalesiając 1137 ha. Na pozostałym obszarze wystąpiło odnowienie naturalne, głównie brzozowe. Sposób w jaki przywróciliśmy nowy las na spalonym terenie – inżynieryjna, pionierska myśl techniczna i precyzyjne wykonanie sprawiły, że do dziś gościmy na pożarzysku wielu entuzjastów i sympatyków którym przybliżamy szczegóły tego zagospodarowania. Gatunki tworzące nowy las dobrane są bardzo szczegółowo do żyzności i wilgotności gleby, tak aby każde drzewo było na swoim miejscu, i choć efekt tej pracy – plon zbiorą dopiero następne pokolenia leśników (za ok. 100 – 150 lat), już dziś wiemy że las ten będzie z pewnością biologicznie silniejszy i odporniejszy od spalonego. Mimo tego sukcesu do dnia dzisiejszego na niewielkich fragmentach walczymy z pojawiającymi się problemami posiłkując się ekspertyzami glebowymi, melioracyjnymi a także badaniami z zakresu szczegółowej ochrony lasu.
Dnia 15.08.2008 r. przez teren Nadleśnictwa Rudziniec przeszła trąba powietrzna. Zniszczeniu oraz uszkodzeniu uległ drzewostan na odcinku kilkunastu kilometrów w pasie od kilkudziesięciu do kilkuset metrów. Całkowicie zniszczony został las na powierzchni ponad 200 ha leśnictw Świbie, Centawa, Płużnica oraz Nogowczyce. Druga taka powierzchnia została uszkodzona. Straty występowały również z obiektach ochrony lasu, infrastrukturze drogowej. Według szacunku straty całkowite Nadleśnictwa Rudziniec wynosiły ok. 15 mln zł. Do 2013 r. udało się odnowić wszystkie zniszczone powierzchnie (ponad 200 ha).
Kolejne lata 2009-2010 to natomiast szkody powodowane w lesie przez okiść oraz nadmierne opady deszczu.
Asset Publisher
Konsultanci zaczynają pracę
Konsultanci zaczynają pracę
Lasy Państwowe stawiają na dialog i otwartość. W tym celu we wszystkich 429 nadleśnictwach i 17 regionalnych dyrekcjach Lasów Państwowych uruchomiliśmy stanowisko konsultanta ds. kontaktów społecznych.
Lasy to ogromna wartość dla Polek i Polaków. Przekonaliśmy się o tym szczególnie w okresie pandemii. Temat lasów i ich ochrona stał się jednym z wiodących przedmiotów dyskusji społecznej. – Jesteśmy świadomi tego, że Polki i Polacy stawiają przed nami zdecydowane oczekiwania, by zwiększyć funkcję ochronną naszych lasów. Chcemy wysłuchać tych postulatów i ułatwić kontakt z leśnikami. Dlatego w każdym nadleśnictwie i dyrekcji regionalnej wyznaczamy osoby do kontaktu – mówi Witold Koss, dyrektor generalny Lasów Państwowych.
Z jakimi sprawami można zwracać się do konsultanta?
Do konsultantów można kierować uwagi nt. prowadzenia gospodarki leśnej i propozycje ochrony. Do zadań konsultanta należy również koordynacja inicjatyw społecznych odnośnie lasów, zgłaszanych do nadleśnictwa bądź regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych. Wszelkie inne sprawy, którymi zajmuje się nadleśnictwo bądź regionalna dyrekcja Lasów Państwowych są prowadzone dotychczasowym tokiem. Konsultant nie zastępuje więc sekretariatu i nie jest osobą, która prowadzi infolinię. Konsultantami zostają osoby już zatrudnione Lasach Państwowych. Kontakt z otoczeniem społecznym będzie dla nich dodatkowym zadaniem. Godziny pracy konsultantów pokrywają się z godzinami pracy nadleśnictwa bądź RDLP.
Stawiamy na rozwiązania systemowe
Równocześnie z wprowadzeniem stanowisk konsultantów w Lasach Państwowych trwają prace prowadzące do realizacji celu, jakim jest zwiększenie roli ochronnej i społecznej lasów. Doszło do zmian organizacyjnych na poziomie Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych, gdzie po raz pierwszy w historii wyodrębniony został pion organizacyjny ds. ochrony zasobów przyrodniczych. Specjalny zespół analizuje we współpracy z Ministerstwem Klimatu i Środowiska propozycje związane z ochroną lasów. Formułowane są jednolite kryteria, wg których wskazane zostaną obszary do potencjalnych wyłączeń z gospodarki. - Leśnictwo skupia szereg interesariuszy, którzy nie zawsze mają świadomość łączących ich współzależności. Przyjmując kierunek na ochronę lasów, nie możemy zapominać o ich roli gospodarczej. Naszym zadaniem jest, by w sposób przemyślany i mądry doprowadzić do tego, by wzrost ochronnej roli lasów odbył się z korzyścią dla wszystkich przedstawicieli strony społecznej – deklaruje Witold Koss.
